هر گرز خشخاش چقدر تریاک میدهد
هر گرز خشخاش چقدر تریاک میدهد را از این سایت دریافت کنید.
کاشت داشت برداشت خشخاش
خشخاش,کاشت داشت برداشت خشخاش,آشنایی با خواص تخم گیاه خشخاش,روش کاشت خشاش در خانه ,چگونه در خانه خشاش بکارید,روش برداشت خشاش
کاشت داشت برداشت خشخاش
مجموعه : اعتیاد و مواد مخدر
کاشت داشت برداشت خشخاش
گیاه خشاش در مناطق گرم رشد می نماید و یک گیاه یکساله می باشد این گیاه بیشتر در افغانستان رشد می نماید در ادامه تاصویر و جزئیات بیشتر کاشت داشت برداشت خشخاش را در سایت سماتک خواهید دید با ما همراه باشید.
خشخاش چیستخشخاش یك گیاه علفی یكساله هست كه از تیر تا مرداد گل خواهد داد در هر سال و در ادامه مهمترین الكالوئیدهای تریاك را برای شما نام می بریم که عبارتند از مورفین, ناركوتین,. پاپاورین, كدئین, تبائین و نارسئین هستندو مورفین درد را كاهش می دهد حتی زمانی كه داروهای استاندارد تاثیری ندارند و بر مركز عصبی مسكن است. كدئین اثرات كشنده درد داروهای متعدد را كاهش خواهد داد . پاپا ورین انقباضات عضله شل را کم خواهد نمود و در داروسازی این الكالوئیدها جزئی از داروها برای تولید و ساخت خواهند بود. مورفین و تریاك خام تابع قوانین بین المللی مواد مخدر هستند و بنابراین تولید آنها و داروهای ساخته شده از آنها تحت نظر دولتها است.
بهترین زمان کشت خشخاشرشد سالانه این گیاه به ارتفاعى معادل ۱۱۰-۷۰ سانتیمتر است که در اواسط بهار، بعد از این كه گلهاى رنگارنگ آن كم كم شروع به ریختن نمایند از میان گلها كپسول ظاهر خواهد شد كه به آن گرز خشخاش خواهند گفت این گرزها در اواخر بهار و اوائل تابستان داراى پوست سبزى هستند كه به زردى گرایش دارند البته، قبل از این كه میوه گیاه خشك و زرد شود به روش خاصبه تیغ زدن آن می پردازند . این كار به وسیله افرادى كه تجربه خاصى در تیغ زدن دارند، انجام میشود. آنان در ساعات اولیه شب با تیغهاى مخصوص و با ایجاد چندین شیار افقى و یا عمودى و یا مورب بر روى گرزها عمل تیغ زنی را انجام میدهند صبح روز بعد، شیره سفید رنگى از محل شكافهاى گرز به بیرون ترشح میكند و در مجاورت هوا به صمغ قهوهاى رنگ عوض خواهد کرد.
کشت خشخاش در منزل
از این گیاه در پزشکی بسیار استفاده می نمایند چون هم آرام بخش می باشد و مسکن درد است افرادی که عمل جراحی بسیاری سختی دارند و دردشان بسیار شدید می باشد از این مواد برای آرام کردم درد استفاده می نمایند.
کشت خشخاش در منزلدر اين روش، بدور را در رديفهاي موردنظر به طور متراكم مي‌كارند. پس از رويش و چند رگي شدن، گياهان را در طور رديف به تعداد مورد نظر تنك مي‌كنند. از آنجايي كه اين روش سخت و کار فراوان دارد در حال حاضر كمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد (مگر در سطوح كوچك كشت). بذر مورد نياز براي هر هكتار ۳ تا ۵/۳ كيلوگرم با كيفت مطلوب مي‌باشد استفاده از
اشعه: استفاده از اشعه اكنون در اكثر كشورها رايج مي‌باشد.بذوري كه تحت تأثير اشعه قرار گرفته‌اند با بدوز سالم و پرتونگاري ندشه‌اند به نسبت يك پنجم بذر سالم و چهار پنجم بذور پرتو نگاري شده) مخلوط مي‌شوند. سپس در طول رديفها كاشته مي‌شوند.در اين حالت تمام بذور جوانه مي‌زنند (بدور وقتي به صورت متراكم كاشته شوند سبب تسريع درجوانه زني يكديگر مي‌شوند) بذوري كه تحت تأثيثر اشعه قرار گرفته‌اند پس از رويش خشك خواهند شد و رشد و نمو بذور پرتو نگاري نشده همچنان ادامه خواهد یافت در اين حالت بدون اينكه احتياجي به تنك كردنباشد، گياهان خود از تراكم مناسب و مطلوبي بوجود خواهند آمدبذور مخلوط : مخلوط كردن بذور خشخاش يا بدور بو داده (پته) شدة خشخاش و يا تركيب با ساير مواد ديگر نظير شن ريزه و …. روش ديرگي خواهد بود كه براي كاشت خشخاش به کار گرفته شده استاگر چه اين روشي را در بعضي از كشورها به كار مي‌برند ولي روش مناسبي نيست و كمتر مورد استفاده شده است. زيرا،همانطور كه گفته شدند در هنگام جوانه‌زني به يكديگر كمك مي‌كنند وسبب رويش خواهند شد. در حالي كه، در روش مخلوط ( بر اثر عدم رويش بدزو پخته شده ويا فواصل زياد بين بذور سالم بر اثر وجود (سنگريزه) اين امتياز نخواهد بود، و فقط درصدي از آنها رويش مي‌نمائيد. بذور مورد نياز براي هر هكتار ۵/۱ تا ۲ كيلوگرم است
روش دراژه: چون خشخاش بذور بسيار كوچكي دارد و نمي‌توان آنها را به صورت تك تك و در فواصل معين كشت کرد. آنها را به صورت دراژه (چند بذر كه توسط ماده مناسبي به هم چسبيده باشند) در آمده پس آنها را به صورت تك تك و در فواصل معين كشت خواهند نمود. مقدار بذور مورد نيازبراي هر هكتار زمين در اين روش ۸ تا ۱۰ كيلوگرم هست.
چون خشخاشها بذور كوچكي دارند،آماده نمودن زمين زراعي و تهيه بستر مناسبي براي بذر از اهمين خصي برخوردار است. چنانچه خشخاش باغلات به تناوب كشت شده باشد، پس از برداشت آنها بلافاصله بايد زمين را براي كشت خشخاش فراهم کرد افزودن كودهاي شيميايي و انجام شخم عميق در فصل پايير در زمينهايي كه خشخاش اولين بهار در آن كشت مي‌شود ضروري خواهند بود و همچنين قبل از كاشت بايد باقيمانده علفهاي هرز را وجين نمود تا بهتر شوند.
در فصل بهار بايد از كاربرد وسايلي كه سبب تبخير وكاهش رطوبت خاك گردد (نظير شخم عميق يا نيمه عميق و … ) دوری و پرهیز نمود و در اين فصل و تنها زمين را تسطبع نمود. از آنجايي كه خاك سطحي كه در مجاورت بذر قرار مي‌گيرد بايد داراي ذراتي كوچك و متراكم برخوردار باشد
لذا قبل از كاشت، با انجام غلتكي مناسب بستر سطحي خاك را متراكم مي‌كنند. اگر احياناً ذرات خاك از فضاي زياد ونامناسبي برخوردار باشند فاصله مناسبي بين آنها بوجود آید.
زمان کاشت بذر خشخاشکاشت و تکثیر خشخاش به وسیله بذر انجام مي‌گيرد. حداقل حرارت لازم براي جوانه‌زدن آ“ ۳ تا ۴ درجه سانتي‌گراد است اين حرارت در خاك بستگي به شرايط آب و هوايي،بافت و وضعيت خاك دارد.خشخاش در مناطق خيلي سرد،در بهار ودر مناطق معتدله در پاييز كشت خواهند شد.
كاشت متراكم گياهاني در فصل پاييز مناسب مي‌باشد. زيرا، سبب افزايش مقاومت آنها به سرما میشود، و سرما زيان كمتري به محصول وارد میاورد. بذور در رديفهايي به فاصله ۳۵-۴۰سانتي‌متر كاشت خواهند شد فصل بهار (اواخر فرودرين و اوايل ارديبهشت) گياهان را بايد (در صورتي كه نياز باشد) در طول رديفها تنك نمود . تعداد مناسب گياه در هر متر مربع متفاوت و بستگي به شرايط آب و هوايي و بافت خاك خواهد داشت به طور متوسط ۳۰ تا ۴۰ بود كه در هر متر مربع و تراكم ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار بوته در هر هكتار مناسب باشد مناسب است كه فاصله هر بوته از يكديگر ۱۰ سانتي‌متر باشد.
نکاتی در مورد خشخاش بدانیم
نکاتی در مورد خشخاش بدانیم : گیاهی است که به فارسی آن را خشخاش و کوکنار گویند، در کتب طب سنتی با نام های مختلفی در ارتباط با انواع آن نیز...
نکاتی در مورد خشخاش بدانیم
54858 بازدید 10 اردیبهشت 97 قاصدک مجله سلامتی
نکاتی در مورد خشخاش بدانیم
گیاهی است که به فارسی آن را خشخاش و کوکنار گویند، در کتب طب سنتی با نام های مختلفی در ارتباط با انواع آن نامیده می شود از جمله خشخاش بستانی، خشخاش دانه سفید، خشخاش اسود یا خشخاش بری برای خشخاش دانه سیاه نام های آن در کتب سنتی است.
گل های خشخاش قرمز نشان دهنده تسلی، یاد و مرگ است. به همین ترتیب، خشخاش نماد رایجی است که برای نشان دادن همه چیز از صلح تا مرگ و حتی خواب ساده استفاده شده است. از زمان های قدیم، خشخاش هایی که روی سنگ قبرها قرار می گیرند نشان دهنده خواب ابدی است. علاوه بر این، خشخاش به عنوان نمادی در سراسر جهان برای یادآوری کسانی که در خدمت سربازی جان خود را از دست داده اند، استفاده می شود.
پس از جنگ‌های ناپلئونی در اوایل قرن نوزدهم، زمین ویران و خشک و نابارور بود. اندکی بعد، گل های خشخاش قرمز به طرز جادویی در اطراف بدن سربازان کشته شده رشد کردند. پس از آن خشخاش به نماد امید و صلح تبدیل شد!!
نکاتی در مورد خشخاش بدانیم
مشخصات خشخاش
خشخاش گیاهی است علفی یک ساله به بلندی حدود یک متر و در بعضی مناطق بیشتر می شود. برگ های آن موجدار، بیضی شکل، نوک تیز با دندانه متناوب به رنگ سبز غبار آلود، در واریته خشخاش سفید گل های آن سفید و در واریته خشخاش سیاه قرمز یا بنفش با یک لکه سیاه در قاعده گلبرگ است. میوه آن کپسولی به شکل کوزه به رنگ سبز که دانه های خشخاش در داخل آن بین پره های سفید گوشتی قرار گرفته است. با تیغ زدن کپسول خشخاش سفید، شیره ای از آن خارج می شود که از آن تریاک می گیرند و از دانه های خشخاش روغن خشخاش می گیرند. البته در موارد لازم از هر دو واریته خشخاش نیز تریاک و روغن می توان گرفت ولی کیفیت آن ها متفاوت خواهد بود.
کاشت و برداشت خشخاش
برای تکثیر خشخاش بذر آن را در اسفند یا اوایل فروردین بسته به شرایط آب و هوا و اقلیم محل کشت می کارند. بهترین فاصله بین خطوط 20 – 30 سانتیمتر است و فاصله بین بوته ها روی خطوط در حدود نیم متر می باشد. در مواردی که با روش دست پاش کاشته می شود پس از اینکه بوته ها 4 – 5 برگه شد آن ها را تنک می کنند به طوری که فاصله بین بوته ها از 20 – 30 سانتیمتر کمتر نباشد.
برداشت محصول در سه مرحله انجام می گیرد، اول پس از رسیدن گیاه و کپسول ها ابتدا کپسول ها را با تیغ هایی تیغ می زنند یعنی خراش می دهند. عمق خراش ها یا شیار ها در حدود یک میلی متر است و به این ترتیب شیرابه یا لاتکس از سطح کپسول ها خارج می شود. مرحله دوم برداشت شیره خارج شده است که سفت گردیده و روی سطح کپسول ماسیده است و در آخر مرحله سوم خشک کردن شیره گرفته شده می باشد.
خراش های سطحی به عمق یک میلی متر به وسیله چاقو هایی با 3 تیغه در زمانی که سقوط گل برگ ها خاتمه یافته باشد در وسط روز یعنی از ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر روی بدن کوزه میوه خشخاش انجام می دهند و شیره به سرعت روی سطح میوه سفت می شود و قبل از اینکه قهوه ای رنگ شود از روی بدن میوه برداشته می شود. اشک های شیره به صورت گلوله های 250 – 300 گرمی درآمده در مقابل خورشید قرار داده می شود که به تدریج قهوه ای رنگ شود.
از هر هکتار مزرعه خشخاش حدود 18 – 22 کیلوگرم شیره به دست می آید. تریاک یک مخدر قوی است و قدرت تخدیرش عمدتا مربوط به وجود مواد شیمیایی مکونین و آلکالوئید های آن است.
نکاتی در مورد خشخاش بدانیم
خواص خشخاش
گیاه خشخاش تمام قسمت هایش در طب سنتی و طب جدید مورد استعمال دارد. از برگ خشخاش، گل خشخاش، گرز خشخاش، دانه خشخاش، روغن خشخاش و سرانجام از تریاک و به طور خاص از آلکالوئید های مختلف آن در صدها موارد پزشکی استفاده می شود. به طور کلی مسکن درد، مخدر، آرام کننده، رافع سرفه، قابض، ضد اسهال ساده و ضد اسهال خونی می باشد.
طبیعت گیاه خشخاش طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و خشک و به خصوص پوست آن خیلی سرد و خشک است و اگر تریاک آن گرفته نشده باشد از نظر خواص دارویی قوی تر از مواردی است که تریاک آن گرفته شده باشد. از نظر خواص پوست گرز و ساقه گیاه مخدر است و اگر 2 گرم صبح ناشتا و شب موقع خواب با آب سرد خورده شود برای اسهال خونی و صفراوی، التهاب معده و روده ها و سوزش مثانه نافع است.
اگر پوست گرز آن را با شنبلیله و گلاب پخته باشند خوردن آن برای رفع سرفه گرم و سرفه سرد ناشی از رطوبت مفید است و اگر با شراب تلخ و گس بپزند و خورده شود برای رفع اسهال مزمن مفید است. عصاره پوست گیاه که به کوکنار معروف است سرد و تر است و از تخم آن قوی تر می باشد. اگر مدت درازی خورده شود مضر است و اعضا را سست می کند، حواس را مختل و مشوش می سازد و خون را فاسد می نماید اما کم خوردن و یک بار و دوبار خوردن آن در مواردی مفید و مسکن دردهای گرم است.
در خصوص استفاده از پوست خشخاش به چند نکته باید توجه کرد:
پوست خشخاش مضر ریه سرد مزاجان است از این نظر باید با شکر و عسل و مصطکی خورده شود. مقدار خوراک آن 4 – 7 گرم است. اگر 2 – 10 گرم آن در 200 گرم آب جوشانده شود و مقداری قند و یا عسل به آن اضافه شود برای رفع دردهای روده، دردهای سرطانی، اسهال های ساده و خونی و سرفه های عصبی خوب است. توجه داشته باشید که این جوشانده به بیمارانی که تب های دایم و ناراحتی معده و روده دارند و همچنین به اطفال نباید داده شود زیرا ممکن است عوارض نامساعد و خطرناک داشته باشد.
تخم خشخاش
تخم خشخاش سرد و تر است. خواص آن مخدر و خواب آور و معتدل کننده اخلاط رقیق صفراوی است. شکم را قابض می کند و می بندد، اگر در حدود 40 گرم آن با شکر مرتب خورده شود برای رفع خشونت سینه، قصبه ریه، سرفه گرم و خشک، خون روی از سینه، ضعف کبد و کلیه، سوزش مثانه، تقویت دماغ، حواس و چاق شدن مفید است.
اگر 40 گرم دانه خشخاش با هم وزن آن مغز بادام شیرین و شکر خورده شود خون صالح تولید می کند و به اصطلاح خون ساز است و اگر بو داده شود و با عسل خورده شود برای تقویت نیروی جنسی مفید است ولی اگر مداومت در خوردن آن شود، نیروی جنسی را کاهش می دهد.
بوییدن تخم خشخاش بوداده برای رفع بی خوابی نافع است و خوردن 20 – 8 گرم آن خواب آور قوی است. مقدار خوراک از تخم آن تا 40 گرم است. اگر خشخاش تازه را با پوست و کنگره آن بکوبند و قرص درست کنند برای سرفه، درد سینه، سوزش مجرای ادرار، تسکین تشنگی و بند آوردن اسهال کهنه و ضماد آن برای تحلیل ورم بسیار نافع است. مقدار خوراک از گرز خشخاش تازه سبز کوبیده تا 20 گرم است.
هرگرز خوب اگه رسیده باشه ۵گرم میده اگه بهش رسیده باشید خدا لعنت کنه طالبان الان دوسال جنس خوب ندیدیم ازکجا اومدن خودشون جنس خوب میکشن برا مردم حرام کردن پدرسگا
هرگرزچندگرم تریاک دارد
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
زیرسه‌گرم‌میده
۵گرم هرگرزمیده اگه بهش رسیده باشن لعنت ابدی برطالبان دوسال جنس خوب نیومد ازوقتی آمدن تاالان نشده ندیدن مردم