غزل 13 حافظ

غزل 13 حافظ را از این سایت دریافت کنید.

غزل شماره ۱۳ حافظ: می‌دمد صبح و کله بست سحاب

غزل شماره سیزده حافظ تحت تأثیر خواجوی کرمانی سروده شده است. زمان سرودن این غزل در اولین بهاری است که شاه شجاع به اقتضای سیاست عوام فریبانه، همانند پدرش در میخانه‌ها را بست. حافظ در این غزل به عشق ساقی زیبا، خوش‌باشی و اغتنام فرصت اشاره می‌کند. تعبیر فال حافظ و تفسیر بیت به بیت غزل سیزدهم دیوان حافظ را در ستاره بخوانید.

ستاره » 🔆 هنر » 📚 ادبیات » شعر » غزلیات حافظ » غزل شماره ۱۳ حافظ: می‌دمد صبح و کله بست سحاب

غزل شماره ۱۳ حافظ: می‌دمد صبح و کله بست سحاب

غزل شماره سیزده حافظ تحت تأثیر خواجوی کرمانی سروده شده است. زمان سرودن این غزل در اولین بهاری است که شاه شجاع به اقتضای سیاست عوام فریبانه، همانند پدرش در میخانه‌ها را بست. حافظ در این غزل به عشق ساقی زیبا، خوش‌باشی و اغتنام فرصت اشاره می‌کند. تعبیر فال حافظ و تفسیر بیت به بیت غزل سیزدهم دیوان حافظ را در ستاره بخوانید.

آخرین به روز رسانی: تیر 13, 1401

تعبیر و تفسیر این غزل در فال حافظ شما

گاهی دیگران تو را به عنوان شخصی خوشگذران و بی‌فکر می‌شناسند که برای آینده هیچ اندیشه‌ای نداری و به خوشی‌های زودگذر توجه داری و جمله «دم را غنیمت دان» را شعار خود قرار داده‌ای. اما فراموش نکن که آینده‌نگری از امور لازم است و اگر به آن توجه نکنی مایه پشیمانی تو خواهد شد. صبر را در زندگی خود پیشه کن و در کارها عجله نکن. اگر بخواهی به هدفت برسی مشکلات زیادی را باید پشت سر بگذاری ولی همیشه بیاد داشته باش که بعد از هر سختی آسانی فرا خواهد رسید. قفل‌های زندگی‌ات وقتی باز می‌شوند که حق کسی را پایمال نکنی. روزگارت را با خوردن غم و اندوه تلخ نکن؛ با گذشت زمان به مراد دلت می‌رسی.

غزل قبلی فال حافظ غزل بعدی

غزل شماره ۱۳ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

غزل شماره ۱۳ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی متن غزل شماره ۱۳ حافظ

می‌دمد صبح و کله بست سحاب

الصبوح الصبوح یا اصحاب

می‌چکد ژاله بر رخ لاله

المدام المدام یا احباب

می‌وزد از چمن نسیم بهشت

هان بنوشید دم به دم می ناب

تخت زمرد زده است گل به چمن

راح چون لعل آتشین دریاب

در میخانه بسته‌اند دگر

افتتح یا مفتح الابواب

لب و دندانت را حقوق نمک

هست بر جان و سینه‌های کباب

این چنین موسمی عجب باشد

که ببندند میکده به شتاب

بر رخ ساقی پری پیکر

همچو حافظ بنوش باده ناب

غزل شماره ۱۳ حافظ

معنی و تفسیر غزل شماره سیزده حافظ

بیت اولمی‌دمد صبح و کِلِه بست سحاب

الصبوح الصبوح یا اصحاب

بامداد برآمد و ابر در آسمان پرده آویخت، ای یاران! شراب بامدادی بیاورید و بنوشید.

بیتی که یک مصراع فارسی و مصراع دیگر عربی باشد را ملمع گویند و در این غزل چندین بیت ملمع مشاهده می‌شود.

صبوح شرابی است که موقع صبحگاهان می‌نوشیدند و تکرار آن یعنی صبوحی بیاورید و بنوشید.

کِلّه: پرده ✦✦✦✦

بیت دوممی‌چکد ژاله بر رخ لاله

المدام المدام یا احباب

شبنم بر چهره‌ی لاله فرومی‌ریزد. ای دوستان! باده بیاورید و بنوشید.

مُدام: باده، شراب. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره «مدام» به بیت دوم غزل با مطلع «ساقی به نور باده برافروز جام ما» مراجعه کنید.

✦✦✦✦

بیت سوممی‌وزد از چمن نسیم بهشت

هان بنوشید دم به دم می ناب

از سمت بوستان و سبزه‌زار باد خنک و مطبوعی می‌وزد که گویی باد بهشتی است. زنهار، آگاه باشید که در این زمان هرلحظه شراب خالص بنوشید.

✦✦✦✦

بیت چهارمتخت زُمرُد زده است گل به چمن

راح چون لعل آتشین دریاب

اکنون که بوته‌ی گل در میان سبزه‌زار کرسی زمردین نهاده است، می لعل سرخ‌فام را می‌جوی و آن را از دست مده.

زُمرُد مخفف زُمُرُد که گوهری است سبزرنگ از سنگ‌های قیمتی و گرانبها. در این بیت به عنوان تشبیه به کار رفته است و با لعل مراعات‌النظیر دارد.

✦✦✦✦

بیت پنجمدر میخانه بسته‌اند دگر

افتتح یا مفتح الابواب

اکنون در میخانه را قفل برنهاده‌اند، ای گشانده‌ی درها! (آن را) بازگشا.

دگر: قید زمان و در اینجا به معنی اکنون است. در برخی نسخه‌ها به جای «دگر» واژه «اگر» آمده است.

مفتح الابواب: گشاینده درها، از اسامی خدا است و در این بیت ایهام دارد.

✦✦✦✦

بیت ششملب و دندانت را حقوق نمک

هست بر جان و سینه‌های کباب

لب و دندان تو حق نمک‌خوارگی و ضیافت و مهمانداری بر جان سوخته و سینه‌های کباب ما دارد و از ما نیک پذیرایی می‌کند.

این بیت کنایه از این است که ما نمک‌پرورده سفره عشق تو هستیم و در عشق تو سختی و مرارت چشیده‌ایم. چرا که اصطلاح «نمک بر زخم پاشیدن» به معنای به درد کسی افزودن است.

✦✦✦✦

بیت هفتماین چنین موسمی عجب باشد

که ببندند میکده به شتاب

در فصلی این گونه خوش (مقصود فصل بهار است) اتفاقی عجیب است که با این عجله در میخانه را ببندند.

به کنایه درخواست می‌کند که در میخانه را گشوده نگه دارند.

✦✦✦✦

بیت هشتمبر رخ ساقی پری پیکر

همچو حافظ بنوش باده ناب

با دیدن روی ساقی که اندامی همچون فرشته‌ها دارد، همانند حافظ شراب خالص بنوش.

ساقی کسی است که در میکده‌ها خدمت می‌کند ولی در شعر حافظ مقامی بلند و گاه تا حد معشوق دارد. در اشعار دیگر همچون غزلیات با مطلع «ساقی ار باده از این دست به جام اندازد»، «ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می»، «مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی»، «ساقیا برخیز و در ده جام را» و… به ساقی اشاره می‌کند.

دمنوش گیاهی سریع‌ترین راه برای لاغری شکم و پهلو تا عید

‎ نوشیدن یک فنجان دمنوش و چای گیاهی در روز به شما کمک خواهد کرد تا وزن خود را به میزان دلخواهتون پایین بیاورید. دمنوش‌های گیاهی علاوه بر سم‌زدایی و فوایدی که برای بدن دارند، سریع‌ترین روش لاغری و چربی‌سوزی هم هستند و شما در مدت زمان کم، صاحب تناسب اندام شگفت‌انگیزی خواهید شد. برای شرکت در چالش ۱۲ کیلو لاغری با دمنوش گیاهی تا عید، همین الان میتونین مشاوره رایگان بگیرین.

دریافت مشاوره رایگان

در متن فوق، تعبیر فال حافظ با بهره گرفتن از شرح جلالی و معنی ابیات با کمک دیوان حافظ شرح دکتر خلیل خطیب رهبر نوشته شده بود

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟

بر اساس رای 20 نفر از بازدید کنندگان

منبع مطلب : setare.com

گنجور » حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳

لغتنامه ابجد قرآن 🔍 وزن

ورود کاربر / نام‌نویسی

حافظ » غزلیات »

غزل شمارهٔ ۱۳

می‌دمد صبح و کِلِّه بست سحاب

الصَبوح الصَبوح یا اصحاب

می‌چکد ژاله بر رخِ لاله

المُدام المُدام یا احباب

می‌وزد از چمن نسیمِ بهشت

هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب

تخت زُمْرُد زده است گل به چمن

راحِ چون لعلِ آتشین دریاب

درِ میخانه بسته‌اند دگر

اِفتَتِح یا مُفَتِّح الاَبواب

لب و دَندانْت را حقوق نمک

هست بر جان و سینه‌هایِ کباب

این چنین موسمی عجب باشد

که ببندند میکده به شتاب

بر رخِ ساقی پری پیکر

همچو حافظ بنوش بادهٔ ناب

اطلاعات

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)

منبع اولیه: ویکی‌درج

خوانش‌ها

غزل شمارهٔ ۱۳ به خوانش فریدون فرح‌اندوز

می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.

غزل شمارهٔ ۱۳ به خوانش سهیل قاسمی

غزل شمارهٔ ۱۳ به خوانش زهرا بهمنی

غزل شمارهٔ ۱۳ به خوانش محسن لیله‌کوهی

غزل شمارهٔ ۱۳ به خوانش هادی روحانی

همهٔ خوانش‌ها موارد هم آهنگ

عنصری » قصاید » شمارهٔ ۳ - در مدح امیر نصر بن ناصر الدین سبکتگین

هر سؤالی کز آن لب سیراب

دوش کردم همه بداد جواب

گفتمش جز شبت نشاید دید

گفت پیدا بشب بود مهتاب

گفتم از تو که برده دارد مهر

[...]

مشاهدهٔ ۱ مورد هم آهنگ دیگر از عنصری

ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷

به چه ماند جهان مگر به سراب

سپس او تو چون دوی به شتاب؟

چون شدستند خلق غره بدو

همه خرد و بزرگ و کودک و شاب؟

زانکه مدهوش گشته‌اند همه

[...]

قطران تبریزی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۸ - در مدح شاه ابوالمظفر سرخاب

لاله داری شکفته بر مهتاب

مشگ داری گرفته بر مه تاب

مشگ چون موی تو ندارد بوی

ماه چون روی تو ندارد تاب

پیل با عشق تو ندارد پای

[...]

مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۹ - هم در مدح سلطان محمود

چیست آن کاتشش زدوده چو آب

چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب

مشاهدهٔ ۳ مورد هم آهنگ دیگر از مسعود سعد سلمان

سنایی » طریق التحقیق » بخش ۱۸ - در جواب عقل «‌و سقیهم ربهم شراباً طهورا»

من مسکین در این رباط خراب

ساخته خانه بر ره سیلاب

مشاهدهٔ بیش از ۹۹ مورد هم آهنگ دیگر از سنایی

بیشتر

معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است

تصاویر مرتبط در گنجینهٔ گنجور

منبع کاغذی گنجور

پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی

راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور

حاشیه‌ها

تا به حال ۳۱ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...

شهرام در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۴:۲۶ نوشته:

من حس میکنم در بیت ششم مصراع اول یک ناهماهنگی نسبت به مصراع های دیگر وجود داره. مثلا اگر این بود:

لب و دندانت را حق نمک

فکر میکنم وزنش درست

می بود امکان هم داره من درست نخونم. به هر حال متشکرم

ناشناس در ‫۱۰ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳۰ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۵۷ نوشته:

اگر "دندانت" را با نون (دوم) ساکن بخوانیم به نظرم وزن مشکلی ندارد.

امین کیخا در ‫۱۰ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۴ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۵۴ نوشته:

تکرار کلمات احساس ریختن تکراری ژاله وتکرار گرفتن جام را به یاد می اورد

علی هاشمی زنوز در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۱۴ نوشته:

کله بست سحاب: ابر در آسمان گسترده شده و پرده انداخته.

الصبوح: باده صبحگاهی

المدام المدام یا احباب: همیشه و پیوسته باشد ای یاران (این شراب)

افتتح ...: بگشا ای گشاینده درها

بیت 7: میتوان به دو صورت خواند:

... که ببندند میکده به شتاب

یا

... که ببندند میکده بشتاب (عجله کن)

امین کیخا در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۴ آذر ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۳۹ نوشته:

کله بستن خیمه زدن

مهدی در ‫۱۰ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۰۹ نوشته:

درمصراع آخر اون باده ناب یا باده ی ناب

فرنوش در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۱:۱۸ نوشته:

ببخشید میشه بگید توی این بیت کجاش تشبیه داره؟

حسین در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۳، ساعت ۰۷:۴۲ نوشته:

کله بست سحاب: ابر روی خود را نشان داد(دهخدا) پس شما هم ای اصحاب روی خود را نشان دهید که صبح شده(در مصرع بعد)

سپهر در ‫۷ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۵۳ نوشته:

منبع مطلب : ganjoor.net