دشمن مار چیست

دشمن مار چیست را از این سایت دریافت کنید.

مار

مار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مار

محدودهٔ زمانی: کرتاسه - امروزه

رده‌بندی علمی فرمانرو: جانوران شاخه: طنابداران زیرشاخه: مهره‌داران رده: سوسماران زیررده: دوکاوان

فرورده: پولک‌سوسمارریختان

بالاراسته: پولک‌سوسماران

(طبقه‌بندی‌نشده): سخت‌زبانان

راسته: پولک‌داران زیرراسته: ماران لینه، ۱۷۵۸

فروراسته‌ها و خانواده‌ها

بخش خانواده‌ها در این مقاله را ببینید.

گستره پراکندگی مارها در زمین

(گسترهٔ حدودی مارهای دریایی به رنگ آبی)

مار (به انگلیسی: Snake, Serpent)، جانوری خزنده، گوشت‌خوار، با بدن کشیده (دراز) و بدون پا است. مارها جانورانی خونسرد، از گروه آب‌پرده‌داران و مهره‌داران‌اند. بدن مار از پولک‌هایی که با هم همپوشانی دارند، پوشیده شده‌است. مارها از ردهٔ خزنده‌چهرگان، زیرردهٔ دوکمانان، فرورده پولک‌سوسمارریختان، بالاراستهٔ پولک‌خزندگان، راستهٔ پولک‌داران، زیرراستهٔ ماران (Serpentes) هستند.[۱]

مار خاکی

بیشتر گونه‌های مار، جمجمه‌ای دارند که چندین مفصل بیشتر از اجداد مارمولکشان است. این جمجمه به آن‌ها اجازه می‌دهد تا شکارهای بسیار بزرگتر از سرشان را با کمک آرواره‌هایی که بسیار جابجایی پذیرند، ببلعند. اندام درونی بدن مارها برای تطبیق بیشتر با بدن کشیده و درازشان، به گونه‌ای است که عضوهای جفت در آن‌ها مانند کلیه‌ها به جای آنکه در دو سوی بدن باشد، یکی پس از دیگری قرار گرفته. همچنین بیشتر آن‌ها تنها یک شش دارند که کار می‌کند. برخی گونه‌های مار هنوز لگن خاصره دارند و یک جفت اندام بازماندهٔ ژنتیکی ناخن مانند در دو سوی پارگین آن‌ها دیده می‌شود.

مارها غیر از قطب جنوب، برخی خشکی‌های بزرگ مانند ایرلند، زلاندنو، جزایر هاوایی، ایسلند، گرینلند و بسیاری از جزیره‌های کوچک اقیانوس اطلس و مرکز اقیانوس آرام در همهٔ قاره‌ها زندگی می‌کنند.[۲] البته دریاماران در سراسر اقیانوس هند و آرام پراکنده شده‌اند. تاکنون نزدیک به ۲۰ تیره از مار که شامل ۵۰۰ سرده و نزدیک به ۳۴۰۰ گونه است، شناسایی شده‌است.[۳][۴]

بزرگی طول مارها از ۱۰ سانتیمتر برای مار قلمی تا ۱۴ متر برای پایتون مشبک گسترده شده‌است.[۵] سنگواره‌ای از مار به نام تیتانوبوآ یافت شده‌است که ۱۳ متر طول داشته‌است.[۶] احتمالاً نسل مارها یا به مارمولک‌های آبی یا به مارمولک‌های زیرزمینی در دوران ژوراسیک با آخرین فسیل مربوط به ۱۴۳ تا ۱۶۷ میلیون سال پیش بازمی‌گردد.[۷] گوناگونی مارهای امروزی به نظر مربوط به دورهٔ پالئوسن در دورهٔ ۶۶ تا ۵۶ میلیون سال پیش است. قدیمی‌ترین توصیفی که از یک مار پیدا شده مربوط به پاپیروس بروکلین است.

بیشتر مارها زهر ندارند. آن دسته‌ای که زهرآگین‌اند هم در درجهٔ نخست از آن برای شکار و کشتن طعمهٔ خود استفاده می‌کنند یا برای دفاع شخصی. برخی مارهای زهرآگین می‌توانند باعث زخم شدید در انسان یا حتی مرگ شوند. مارهای بی‌زهر شکار خود را می‌توانند زنده بخورند یا آن را نخست با پیچیدن به دور طعمه و فشردن می‌کشند و سپس آن را می‌خورند.

معمولاً مارها با مارمولک بی‌پا اشتباه گرفته می‌شوند، از جمله تفاوت‌های مار و مارمولک بی‌پا عبارتند از: مارها پلک و سوراخی برای گوش بیرونی ندارند، پولک‌های شکم آن‌ها پهن است و زبان چنگالی دارند و برخلاف مارمولک‌ها (معمولاً) اندامی کشیده و دُمی کوتاه دارند.[۸]

پراکندگی[ویرایش]

نمایش تقریبی توزیع مار در جهان، قهوه‌ای کم‌رنگ مربوط به دریاماران و پررنگ مربوط به مارهای خاکی است.

در جهان بیش از ۲۹۰۰ گونه مار وجود دارد که از مدار قطبی یعنی اسکاندیناوی تا استرالیا پراکنده شده‌اند. مارها در همهٔ قاره‌ها به جز قطب جنوب، دریاها و ارتفاعات بیش از ۴۹۰۰ متر (۱۶۰۰۰ پا) در هیمالیای آسیا دیده می‌شوند.[۹] جزیره‌های فراوانی بدون مار هستند مانند جزیره ایرلند، ایسلند و زلاندنو[۲][۱۰] (البته آب‌های زلاندنو هر از گاهی میزبان مار دریایی شکم‌زرد و Laticauda colubrina است).[۱۱]

زیست[ویرایش]

بزرگی[ویرایش]

یک مار قلمی باربادوس بالغ بر روی یک سکهٔ ۲۵ سنتی آمریکا

تیتانوبوآ ماری به طول ۱۲٫۸ تا ۱۳ متر بوده که اکنون منقرض شده‌است،[۶] پس از آن پایتون مشبک به طول ۶٫۹۵ متر قرار دارد که به عنوان بلندترین گونهٔ موجود مار ثبت شده‌است.[۵] مار آناکوندای سبز به طول ۵٫۲۱ متر هم به عنوان سنگین‌ترین مار جهان ثبت شده‌است.[۱۲]

در سوی دیگر ترین‌ها، کوچک‌ترین مار موجود به نام مار نخی باربادوس (Leptotyphlops carlae) با طول ۱۰٫۴ سانتیمتر قرار دارد که کوتاه‌ترین مار جهان است.[۱۳] بیشتر مارها جانورانی کوچک هستند و طولی کمتر از ۱ متر دارند.[۱۴]

حواس[ویرایش]

بویایی[ویرایش]

مارها با بو کشیدن شکار خود را پیدا می‌کنند. آن‌ها با کمک زبان چنگالی خود ذرات موجود در هوا را جمع‌آوری می‌کنند و آن را به اندام ژاکوبسون موجود در دهانشان منتقل می‌کنند تا بررسی شوند.[۱۵] دو شاخ بودن زبان به مارها کمک می‌کند تا به صورت هم‌زمان به حس بویایی و چشایی جهت‌دار دست یابند.[۱۵] آن‌ها پیوسته زبان خود را حرکت می‌دهند تا از ذرات موجود در هوا، آب و خاک نمونه‌برداری کنند، مواد شیمیایی موجود در آن‌ها را تجزیه و تحلیل کنند تا تشخیص دهند که آیا شکار یا مزاحمی در محیط پیرامون قرار دارد یا خیر. زبان چنگالی برای مارهایی که به زیر آب می‌روند مانند آناکوندا هم به خوبی کار می‌کند.[۱۵]

بینایی[ویرایش]

توان بینایی در میان مارها بسیار متفاوت است. برخی مارها تنها می‌توانند روشنایی را از تاریکی تشخیص دهند؛ درحالی که برخی دیگر بینایی خوبی دارند. اما نکتهٔ مهم دربارهٔ همهٔ آن‌ها این است که همهٔ آن‌ها به اندازهٔ کافی می‌بینند با اینکه ممکن است تیزبین نباشند، اما می‌توانند حرکات طعمه را ردیابی کنند.[۱۶] در حالت کلی بینایی مارهای درختی از مارهای خاکی (زیرزمینی) بهتر است. برخی مارها مانند مار آسیایی تاک (Asian vine) دارای دید دوچشمی است، اما چشمانش می‌توانند بر روی یک چیز هم‌زمان تمرکز کنند. در بیشتر مارها، جانور برای تمرکز بر روی یک جسم و دیدن آن، عدسی چشم نسبت به شبکیه پس و پیش می‌شود؛ درحالی که در دیگر آب‌پرده‌داران عدسی چشم کش می‌آید. مردمک چشم مارهای شب‌زی، شکاف مانند است درحالی که مردمک چشم مارهایی که در روز بیدارند، به صورت گرد است.

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مار

مار ‌و دلایل ترس از مار ‌| اگر از مار می‌ترسید و در سفرهای طبیعتگردی نگران این موضوع هستید، این مطلب را بخوانید ‌| معرفی مارهای سمی. | راهکارهایی برای مقابله با مار و مارگزیدگی | نکات مهم در سفرهای کویری و جنگلی برای جلوگیری از نیش مار

اگر از مار می‌ترسید، این مطلب را بخوانید!

آیا از مار می‌ترسید؟ یک سوال ساده و یک جواب ساده‌تر؛ بله یا خیر! بیشتر ما انسان‌ها از مار می‌ترسیم، در صورتی که شاید در طول عمرمان حتی برای یک‌بار هم مار را از فاصله‌ی خیلی نزدیک ندیده باشیم. اگر یکی از ترس‌های سفرهای طبیعتگری‌تان مارها هستند، این مطلب را بخوانید.

تورهای نوروز 1402

چرا از مار می‌ترسیم؟

جالب است که بدانید ترس از مار در لیست صدتایی "صد ترس رایج میان انسان‌ها" در رتبه‌ی دوم قرار گرفته؛ پس افراد کمی نیستند که از مار می‌ترسند. یکی از دغدغه‌های افراد در سفرهای طبیعت‌گردی هم برخورد با مار است؛ به خصوص در مناطق جنگلی و کویری که همیشه تصویری ناشی از دیدن فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی در ذهن‌مان داریم. با این تصور ذهنی منتظریم که با هر قدمی که برمی‌داریم ماری از زیر بوته و یا تپه‌ای شنی بیرون بیاید و نیش‌مان بزند. اغلب هم مارها را به خاطر ظاهر خونسرد و ترسناکی که دارند موجوداتی مکار و حیله‌گر می‌بینیم. اما بیایید برای یک بار سعی کنیم که با ترسمان کنار بیاییم و ببینیم چرا از مار می‌ترسیم.

قبل از هرچیز بد نیست بدانید احتمال کشته شدن با نیش مار کمتر از کشته شدن با رعد و برق است و جالب است که بدانید بیش از 90 درصد مردم بر اثر مارگزیدگی نمی‌میرند بلکه ترس و وحشتی که بعد از مارگزیدگی دارند باعث مرگشان می‌شود.

ریشه ترس از مار از کجاست؟

یادمان باشد که ترس ما از مار ریشه در فرایند تکاملی‌مان دارد. اجداد نخستین ما برای حفاظت از خودشان باید توانایی تشخیص مارها در یک چشم به هم زدن را یاد می‌گرفتند. همین یکی از عواملی بود که به بقای ما در دوران پیش از تاریخ کمک می‌کرد. پس اگر در ناخودآگاه‌مان از مار می‌ترسیم، اصلا ایرادی ندارد.

آشنایی بیشتر با مار

همیشه شناخت بیشتر از یک چیز، باعث می‌شود کمتر از آن بترسیم. شاید باورتان نشود اما مارها هم چندان علاقه‌ای ندارند که با انسان‌ها برخورد کنند و ترجیح می‌دهند کمترین برخوردی با انسان داشته باشند. شاید فکر کنید که اگر ماری را در کویر دیدید، به دنبالتان می‌آید تا شما را نیش بزند اما به هیچ‌وجه مار به دنبال انسان نمی‌افتد. پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با این موجود دوست‌داشتتنی مطلب «مارشناسی به زبان ساده» را مطالعه کنید.

افعی دم عنکبوتی؛ ترکیب عنکبوت و مار، ترسناک و عجیب است. افعی دم عنکبوتی یکی از عجیب‌ترین و ترسناک‌ترین افعی‌ها است که اولین بار حدود 9 سال پیش در ایران توانستند عکسی از این مار بگیرند. این افعی ترسناک با دم عنکبوتی‌اش شکار را گول می‌زند و در یک چشم به هم زدن شکارش می‌کند.

همه‌ مارها سمی هستند؟

مارها براساس تقسیم‌بندی کلی به سه نوع سمی، نیمه‌سمی و غیر سمی طبقه‌بندی می‌شوند که معیارهایی برای تشخیص سمی بودنشان وجود دارد. اما از آنجایی که طبیعت همیشه با استثنا همراه است هیچ‌وقت نمی‌توانیم بگوییم که دقیقا مارهای سمی با چه ویژگی‌هایی شناخته می‌شوند. به طور مثال خانواده‌ی بزرگ افعی‌‌ها در ایران با سر مثلثی شکلشان و همینطور مردمک چشم عمودی‌شان شناخته می‌شوند. اما کفچه ماری در ایران می‌شناسیم که در تصور عموم به اشتباه از آن به عنوان مار کبرا یاد می‌کنیم. این مار با اینکه ماری سمی است اما مردک چشمش بیضی شکل است.

افعی شاخدار ایرانی، از آنجایی که دو زائده‌ی شاخ مانند بر روی سرش دارد، به این نام خوانده می‌شود. مردمک چشم عمودی‌اش که شبیه مردمک چشم گربه است نشان از سمی بودنش دارد.

کفچه مار ایرانی به این خاطر به این نام خوانده می‌شود که به هنگام حمله و یا تهدید، سرش را به صورت قاشق پهن می‌کند.

چرا ممکن است ماری نیش‌مان بزند؟ 

فرض کنید یک نفر اذیت‌تان کند، شما چه عکس‌العملی نشان می‌دهید؟ مسلما ناراحت و یا عصبانی می‌شوید. مارها هم درست مثل سایر جانوران باید در مقابل خطرات و تهدیدات در طبیعت از خودشان دفاع کنند. معمولا مارهای سمی فرار نمی‌کنند و در مقابل خطر، با نیش زدن یا پرتاب نیش از خود دفاع می‌کنند. اما مارهای غیر سمی با گاز گرفتن از خود دفاع می‌کنند.

محل نیش مار

محل نیش مارهای سمی به صورت دو سوراخ یا یکی که همراه با زخم است دیده می‌شود اما مارهای غیر سمی اگر گاز بگیرند ردیف هلالی روی پوست به جا می‌گذارند.

اگر مار دیدیم چه کنیم؟

در سفرتان به جنگل‌ یا کویر ممکن است این سوال برای‌تان پیش می‌آید که اگر مار در فاصله‌ای نزدیک دیدیم چه کنیم؟ اولین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که به ندرت اتفاق می‌افتد مار ببینید، مگر این‌که به محیط زندگی‌اش نزدیک شوید و یا به عبارت دیگر به محل زندگی‌اش تجاوز کنید. نکته‌ی بعدی که باید یادتان باشد این است که به محض مشاهده‌ی مار سعی کنید که فاصله‌ای 70 سانتی متری با مار داشته باشید و یا حتی دورتر بایستید. اصلا نترسید، مار وقتی ببیند که شما کاری ندارید حمله نمی‌کند. فقط ممکن است حالت تهاجمی به خودش بگیرد و با صدای "فیس فیس" یا نحوه‌ی ایستادنش هشدار دهد. به طور کلی توصیه‌هایی برای مواجه شدن به مار وجود دارد که در مطلب «در مواجهه با مارها چه کنیم؟» آن‌ها را نوشته‌ایم.

نحوه‌ی ایستادن مار و به اصطلاح فیس فیس کردنش یکی از علائم هشداری است. اگر فاصله‌ی یک متری را رعایت کنید به ندرت اتفاقی می‌افتد.

اگر در کویر راه بروم و زیر پایم مار باشد چه کار کنم؟

شاید بعضی از شما فکر کنید که در سفرهای کویری و به هنگام پیاده‌روی روی تپه‌های شنی، مار زیر پایتان و لابلای شن‌ها باشد و با پا گذاشتن رویشان نیش‌تان بزند. این ترسی‌ است که بیشتر اوقات با مسافران کویری همراه است. اما اگر بدانید که مارها در زیر شن‌ها نمی‌مانند خیالتان راحت می‌شود. در کل ماسه‌ها فضای مناسبی برای مارها نیستند و در تپه‌های ماسه‌ای و شیب‌دار هم نیستند، به همین خاطر است که کمپ‌های کویری را روی تپه‌های ماسه‌ای برپا می‌کنند.

منبع مطلب : dalahoo.com