تعداد پلنگ ایرانی در سال 1400

تعداد پلنگ ایرانی در سال 1400 را از این سایت دریافت کنید.

سرنوشت انقراض یوز ایرانی در انتظار "پلنگ ایرانی!"

تلف شدن 2 پلنگ در فاصله 20 روز در ایران، زنگ خطر را برای انقراض این گونه به صدا در آورده است! به نظر می‌رسد که متاسفانه در آینده‌ای نه چندان دور، پلنگ ایرانی نیز به سرنوشت یوز ایرانی دچار خواهد شد.

سرنوشت انقراض یوز ایرانی در انتظار "پلنگ ایرانی!"

۱۸ دی ۱۴۰۰ - ۰۹:۵۶اخبار اجتماعیاخبار محیط زیست

تلف شدن ۲ پلنگ در فاصله ۲۰ روز در ایران، زنگ خطر را برای انقراض این گونه به صدا در آورده است! به نظر می‌رسد که متاسفانه در آینده‌ای نه چندان دور، پلنگ ایرانی نیز به سرنوشت یوز ایرانی دچار خواهد شد.

به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری تسنیم؛ پلنگ ایرانی (Persian Leopard) به لحاظ جثه بزرگ‌ترین زیرگونه پلنگ در جهان است که در مناطق غرب آسیا و کشورهای ایران,  ترکمنستان، جنوب روسیه، پاکستان، افغانستان و عراق دیده شده است. برآوردها تعداد پلنگ‌های ایرانی باقی مانده را 1300 قلاده تخمین می‌زند که حدودا 70 درصد جمعیت این پلنگ در ایران و در استان‌های خراسان رضوی و شمالی، گلستان و مازندران و سمنان یافت می‌شود.

گونه پلنگ ایرانی با وجود اینکه در رده‌بندی جانداران در خطر انقراض قرار دارد, هنوز وارد فهرست سرخ  اتحادیه بین‌المللی حفاظت طبیعت (IUCN) نشده است و این به معنی است که امید‌ها برای حفظ این گونه همچنان زنده است اما  بالا رفتن آمار تلفات پلنگ ایرانی در سال‌های اخیر  زنگ خطر را برای انقراض این گونه به صدا در آورده است و به نظر می‌رسد که در آینده‌ای نه چندان دور پلنگ ایرانی نیز به سرنوشت یوز ایرانی دچار خواهد شد.

روز گذشته یک قلاده پلنگ زنده‌گیری شده در استان کرمان بر اثر عوامل انسانی تلف شد و روز یکم دی‌ماه سال 1400 نیز یک فرد پلنگ دیگر در استان خراسان رضوی تلف شد؛ یک فرد دیگر از این گونه نیز هفته گذشته  در کشور عراق حین زنده‌گیری یکی از پاهای خود را از دست داد و به دلیل اینکه دیگر توانایی بقا در طبیعت را از دست داده بود به باغ وحش منتقل شد. انتقال این پلنگ که یکی از پاهای خود را نیز از دست داده است, به باغ وحش, شانس تولید مثل و جفت‌گیری آن را صفر می‌کند و به نظر می‌رسد این جانور آزاد, در قفس عمر چندانی نخواهد کرد.

70 درصد از تلفات پلنگ ایرانی در کشور ما, مربوط به عوامل انسانی می‌شود که نشان از عدم فرهنگ‌سازی درست در کشور ما در مواجه با حیات وحش است. شکار کردن, ورود به مناطق حفاظت شده, تصادفات جاده‌ای, آزار دادن حیوان زخمی که به روستا پناه آورده است و و حتی سگ‌های صاحبدار دست‌آموز, عواملی هستند که تلفات پلنگ ایرانی را رقم می‌زنند.

حفظ این گونه ارزشمند حیات وحش کشورمان که همه جهان آن را به عنوان پلنگ ایرانی می‌شناسند, در گرو آموزش مردم محلی و همچنین جبران خسارات وارده به آن‌ها, وضع قوانین محکم برای متخلفان و حیوان‌آزاران و افزایش جریمه‌های شکار و کشتار گونه‌های در خطر انقراض حیات وحش کشور است. نجات حیات وحش بی‌مثال کشورمان امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند آموزش عمومی است و مشارکت تمام اقشار جامعه را می‌طلبد.

بیشتر بخوانیدعامل انسانی علت 62 درصد مرگ و میر یوزپلنگ ایرانی! انتقال یک پلنگ ایرانی به باغ وحشی در کردستان عراق

انتهای پیام/

R1609/P1588/S2,23/CT1

واژه های کاربردی مرتبط

بحران های محیط زیستسازمان محیط زیست

منبع : www.tasnimnews.com

پلنگ ایرانی

Wiki Loves Earth in Turkey photography contest has started!

Visit WLE 2022 and upload your photos of natural monuments and Win!

پلنگ ایرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پلنگ ایرانی

وضعیت حفاظت

در خطر انقراض (IUCN 3.1)[۱]

رده‌بندی علمی فرمانرو: جانوران شاخه: طنابداران رده: پستانداران

راسته: گوشت‌خوارسانان

زیرراسته: گربه‌سانان

تیره: گربه‌ایان زیرخانواده: پلنگیان سرده: پلنگ‌مانندها گونه: زیرگونه: نام سه‌بخشی

(والنسیانز، ۱۸۵۶)

گسترهٔ پراکندگی پلنگ ایرانی در سال ۲۰۱۶، مناطق گلبهی زیستگاه‌های پیشین و مناطق هاشورزده زیستگاه‌های احتمالی را نشان می‌دهند.

مترادف[۲] (ساتونین، ۱۹۱۴) (پوکوک، ۱۹۲۷) (پوکوک، ۱۹۳۰) (زوکاسکی، ۱۹۶۴)

پلنگ ایرانی (نام علمی: )[۳] (به انگلیسی: Persian Leopard) به لحاظ جثه بزرگ‌ترین زیرگونهٔ پلنگ می‌باشد[۴] که بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران «در معرض خطر انقراض» آی‌یوسی‌ان قرار دارد. طبق برآوردی در سال ۲۰۰۵ کمتر از ۱٬۳۰۰ پلنگ در گستره‌ای شامل قفقاز، ترکمنستان، جنوب روسیه، پاکستان، افغانستان و ایران زیست می‌کنند. حداقل ۶۰ تا ۷۰ درصد این جمعیت در داخل مرزهای ایران به سر می‌برند. به این ترتیب ایران مهم‌ترین زیستگاه پلنگ ایرانی در غرب آسیا به‌شمار می‌رود.[۵]

مشخصات جسمی[ویرایش]

اندازه‌ها و رنگ پوشش بدن در مناطق مختلف در گسترهٔ پراکنش پلنگ در ایران، تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارند ولی عموماً طول بدن آن‌ها بین ۱۱۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر و طول دم نیز از ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر متغیر است. ارتفاع بدن این گونه بین ۴۵ تا ۷۰ سانتی‌متر و وزن آن‌ها در حدود ۳۵ تا ۹۰ کیلوگرم است. دارای جثهٔ بزرگ، بدنی عضلانی و قابل انعطاف، سری پهن، دست و پایی کوتاه و پنجه‌های قوی است. پلنگ نر از ماده بزرگ‌تر بوده و ۳۰ تا ۵۰ درصد سنگین‌تر است و بزرگ‌ترین پلنگ‌های نر گاهی سه برابر کوچک‌ترین پلنگ‌های ماده به لحاظ جثه می‌باشند.[۶]

سطح بدنش پوشیده از موهای نرم و کوتاه به رنگ کرم نخودی است که در قسمت‌های زیرین بدن کم‌رنگ‌تر می‌شود و پوشیده از خال‌های گرد و توخالی شبیه به گل است.[۷]

جمعیت[ویرایش]

شمار پلنگ‌های ایرانی بالغ در سراسر کشورهای محل زیست آن کمتر از ۸۷۱ تا ۱٬۲۹۰ قلاده برآورد می‌شود. برآوردهای ملی به این شرح است: ۵۵۰ تا ۸۵۰ در ایران (بر اساس تخمین سال ۲۰۰۲)[۸] و ۲۰۰ تا ۳۰۰ در افغانستان، ۷۸ تا ۹۰ در ترکمنستان، حداکثر ۱۰ تا ۱۳ در ارمنستان، حداکثر ۱۰ تا ۱۳ در آذربایجان، ۳ تا ۴ در قراباغ، حداکثر ۵ در گرجستان، حداکثر ۱۰ در قفقاز شمالی فدراسیون روسیه و حداکثر ۵ قلاده در ترکیه.[۹]

ایران مهم‌ترین زیستگاه پلنگ در خاورمیانه است و جمعیت مناسب پلنگ در این کشور امکان بقای گروه‌های کوچک این جانور در قفقاز، شرق ترکیه و احتمالاً ترکمنستان را از راه مهاجرت‌های بین‌مرزی افزایش می‌دهد. با این حال تراکم جمعیتی پلنگ در ایران بسیار پایین است و ۰٫۰۶ تا ۰٫۱ قلاده در هر ۱۰۰ کیلومتر مربع برآورد می‌شود.

وضعیت حفاظتی[ویرایش]

احمد شاه قاجار پس از شکار یک پلنگ ایرانی

اصلی‌ترین تهدید پیش‌روی بقای پلنگ ایرانی جدا شدن زیستگاه‌ها و قطع ارتباط ژنتیکی گروه‌های مختلف این جانور است که معمولاً به تشکیل گروه‌های بسیار کوچک منجر شده‌است. به‌طوری‌که در همهٔ قلمرو زیستی این جانور هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که دربرگیرندهٔ بیش از ۱۰۰ پلنگ بالغ باشد.

کاهش طعمه بر اثر شکار انسان‌ها، گسترش زیربنایی، مزاحمت‌های انسانی و از میان رفتن زیستگاه (شامل چیدن گیاهان و قارچ‌های خوراکی، ساخت معدن، جاده‌سازی، جنگل‌زدایی، آتش‌سوزی و چرای دام) عواملی‌ست که منجر به تکه‌تکه شدن زیستگاه‌های جانور شده‌است. بحران اقتصادی پس از فروپاشی شوروی و کاهش نظارت بر مناطق حفاظت‌شده باعث شد تا با شکار بی‌رویهٔ جانوران سم‌دار در آسیای میانه و قفقاز و همچنین فعالیت‌های اقتصادی در نواحی محل زندگی پلنگ جمعیت انواع بز کوهی، گوسفند وحشی، مرال و شوکا که طعمه‌های اصلی پلنگ می‌باشند، به شدت کاهش پیدا کند و این امر تأثیر منفی بر جمعیت این جانور بگذارد. گراز تنها شکار پلنگ است که جمعیت آن در سال‌های اخیر کاهش چندانی نداشته‌است.[۱۰]

شکار مستقیم این جانور ممکن است به‌عنوان تروفه (شکار افتخاری)، برای فروش پوست (به ویژه در افغانستان)، تیراندازی برای حفاظت از جانوران خانگی (به ویژه در ایران و ترکمنستان) و کشتن به محض مشاهده (بیشتر در قفقاز و شرق ترکیه) صورت گیرد. این موارد شایع نیست ولی با توجه به جمعیت کوچک این جانور تأثیر قابل توجهی بر ادامهٔ حیات گروه‌های کوچک این جانور دارد. به‌ویژه در قفقاز که پلنگ‌ها در تعدادی ناچیز در مناطقی گسترده پراکنده‌اند و از بین رفتن حتی یک عدد از آن‌ها ثبات جمعیتی را برهم می‌زند، به همین دلیل حتی در مناطقی که از نظر شکار غنی هستند، همچون جنوب ارمنستان، تعداد واقعی پلنگ‌ها بسیار کمتر از چیزی است که با توجه به تعداد جانوران شکار آن می‌توان حدس زد.

در تهران در سال ۱۹۹۸ یک انجمن غیردولتی به نام «انجمن حفاظت از پلنگ ایرانی» ایجاد شد که کوشش‌هایی را در این زمینه انجام می‌داد.[۱۱]

جریمهٔ شکار پلنگ در ایران[ویرایش]

در ۳ خرداد سال ۱۳۹۴ بهای شکار و صید پلنگ ایرانی از ۵ میلیون تومان به ۸۰ میلیون تومان افزایش یافت.[۱۲] این جریمه در ۲۵ تیر سال ۱۳۹۸ مجدداً افزایش یافت و به ۱۲۰ میلیون تومان رسید.[۱۳]

خوراکِ پلنگ[ویرایش]

غذای پلنگ با توجه به منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کند متفاوت است. بخش عمدهٔ رژیم غذایی پلنگ ایرانی از شکار سم‌داران میان‌جثه همچون بز کوهی (کل و بز)، انواع گوزن به ویژه مرال، گوسفند وحشی (قوچ و میش)، انواع غزال به ویژه آهوی گواتردار ایرانی و گراز تأمین می‌شود. در کنار آن از شکارهای کوچک‌تری نظیر موش، خرگوش و تشی و گوشتخواران کوچک‌تر مانند روباه و شغال در کنار انواع پرندگان و خزندگان طعمهٔ او می‌گردند. در ایران شکار اصلی این جانور کل و بز است و محل زندگی پلنگ نیز تا حد زیادی با محل زندگی کل و بز همسانی دارد.

منبع : fa.wikipedia.org