انواع هنرها

انواع هنرها را از این سایت دریافت کنید.

هنر

هنر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله شامل محتوایی شبیه تبلیغات است. لطفاً با حذف محتوای تبلیغاتی و پیوندهای بیرونی نامناسب و افزودن محتوای دانشنامه‌ای نوشته‌شده از دیدگاهی بی‌طرف، به بهبود آن کمک کنید.

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد.

"هنر" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور

لحن یا سبک این مقاله بازتاب‌دهندهٔ لحن دانشنامه‌ای مورد استفاده در ویکی‌پدیا نیست. لطفاً کلمات ستایش‌گونه و غیر ادبی و عبارت‌های نادانشنامه‌ای را از این مقاله بزدایید. برای راهنمایی بیشتر راهنمای نوشتن مقاله‌های بهتر و لحن بی‌طرف را ببینید.

برای مطالعه تعاریف دیگر از هنر زیبایی‌شناسی را ببینید.

از بالا چپ جهت عقربهٔ ساعت: یک خودنگاره توسط ونسان ونگوگ، یک مجسمهٔ آفریقایی، نقاشی زایش ونوس اثر ساندرو بوتیچلی، شیر ژاپنی «میشا»

هُنَر(Art)، کنشی است آزادانه و درونی و دارای برانگیختگی، که به شکلی نمادین ظهور می یابد ( یعنی برای نشان دادن معنی و مفهومی معین به وجود می آید). بدین ترتیب حوزه هنر، از سایر حوزه های فعالیت انسان‌ ها، نظیر حوزه علم، فلسفه، اخلاق، منطق، سیاست و زندگی روزمره، متمایز و مشخص شده است. گرچه مرز بندی هنر و سایر حوضه های مذکور آسان نیست.

بازیگران تئاتر تجربی در حال اجرای یک پرفورمانس

هنر، مجموعه‌ای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که برای اثرگذاری بر احساسات و هوش انسانی یا به‌ منظور انتقال یک مفهوم، خلق می‌شود. اَمر هنری همیشه با زیبایی همراه نبوده ولی همواره با خلاقیت انسان همراه بوده است. همچنین می‌توان گفت هنر، توانایی و مهارت آفریدن زیبایی است. از مهم‌ترین رشته‌های هنری می‌توان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی، تندیس‌گری، عکاسی، خوش‌نویسی و چاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر و رقص) و دیگر هنرهای صناعی (موسیقی، ادبیات، شعر، داستان، سینما و معماری) اشاره کرد. به همین دلیل است که تقریبا در اکثر زمینه های خلاق و آفرینندگی، رد پای هنر دیده می شود.

در علوم فلسفه و وجود، هنر رابطه بسیار نزدیکی با متافیزیک و اگزیستانسیالیسم و رئالیسم دارد. تنگاتنگی این رابطه را میتوان معلول توجه بسیاری از فلاسفه مدرن به زیبایی شناسی دانست.

هنر را به عنوان «استفاده از توانایی و تخیل در خلق آثار زیبا، محیطی یا تجاربی که می‌توان با دیگران تقسیم شود» تعریف می‌کند. البته هیچ توافق جامعی از اینکه چه چیزی اساس هنر را تشکیل می‌دهد، وجود ندارد.[۱][۲][۳] ذات هنر و مفاهیم مرتبط، مانند زیبایی و خلاقیت، در شاخه‌ای از فلسفه به نام فلسفه هنر و زیبایی‌شناسی بررسی می‌شود.[۴] آثار هنر همچنین در رشته‌هایی مانند نقد هنری و تاریخ هنر نیز بررسی می‌شوند.[۵]

ارسطو هیچ گونه محکومیت هستی شناختی برای هنر ندارد. او مانند افلاطون فکر نمی‌کند که یک مرتبه ایده‌آل از واقعیت (شکل‌ها) و یک مرتبه پایین‌تر از واقعیت (چیزهای مادی) وجود دارد و حقیقت و ارزش‌های دوم (واقعیت مادی) توسط اولی (اشکال) ارائه می‌شود در نتیجه، ارسطو برای هنر نیز محکومیت اخلاقی ندارد [۶]

مانرو بریسیدی (۱۹۸۲) یک تعریف کارکردی از هنر ارائه می‌دهد:

«اثر هنری ترکیبی از شرایط مورد نظر است که به منظور ارائه تجربه‌های زیبایی‌شناختی ارزشمند قادر به نشان دادن ویژگی‌های زیبایی‌شناختی هنر باشد.»

پازولینی نیز می‌گوید[۷]:

«هنر وسیله‌ای است برای به نمایش گذاشتن یک ایده ذهنیِ خیلی خاص که حداقل ده نفر دیگر از آن اطلاع نداشته باشند.»

از موارد هنرهای ترکیبی، به عکس‌برداری و نقاشی می‌توان اشاره کرد.

کارکردی‌ها، ارزش هنر را وابسته به ماهیت آن می‌دانند، تعریف رویه‌گرایان، صرفاً توصیفی بوده و مبتنی بر ارزیابی نیست. از تعاریف رویه‌ای ارائه شده می‌توان به تعریف دیگری اشاره کرد که یک تعریف سازمانی محسوب می‌شود. او در درجه اول اثر هنری را به عنوان «اثر تصنعی» و در درجه دوم به عنوان «مجموعه ای از جنبه‌های کلیدی که از طرف برخی از نامزدها برای قدردانی از افراد فعال در منظومه هنر اعطا می‌شود» می‌بیند.[۸]

در ادبیات ایران در دورهٔ اسلامی این معنا دوباره دگرگون شد و هنر به معنای دلیری، کمال، فضیلت، هوشیاری، فضل، تقوی، دانش و کیاست و… به کار رفت، که دارای بار معنایی عام بود:

به دشمن نمایم هنر هرچه هست * زمردی و پیروزی و زور دست *

چون غرض آمد هنر پوشیده شد * صد حجاب از دل به سوی دیده شد *

با دانش است فخر نه با ثروت و عقار * تنها هنر تفاوت انسان و چهارپاست *

از دیوان «پروین اعتصامی»

چو دخلت نیست خرج آهسته تر کن* که می‌گویند ملاحان سرودی

از گلستان <<سعدی>>

ریشه‌ شناسی[ویرایش]

واژهٔ هنر در زبان سانسکریت، ترکیبی از دو واژهٔ «سو» به‌ معنی نیک و «نر» یا «نره» به‌ معنای زن و مرد است. در زبان اوستایی «س» به «ه» تبدیل شده و واژهٔ «هون» ایجاد شده‌ است که در زبان پهلوی یا فارسی میانه به شکل امروزی «هنر» درآمده است که به‌ معنای انسان کامل و فرزانه است.[] در زبان یونانی هنر، تِکنِس (به یونانی: Τέχνες) گفته می‌شود که این اسم به‌طور اشتباه وام‌واژه تِکنالجی (به انگلیسی: technology) به معنای «فناوری» در زبان انگلیسی شده‌ است.[۹]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

هنر چیست؟ هنرهای 7 گانه را بشناسید [اینفوگرافی]

شاید برای شماهم پیش آمده با دیدن یک اثر هنری همچون یک تابلوی نقاشی، شنیدن موسیقی و یا دیدن یک فیلم تحت تاثیر قرار بگیرید. ذات هنر غلیان احساسات درونی انسان

سایر هنرهای مهم

هنر چیست؟ هنرهای 7 گانه را بشناسید [اینفوگرافی]

میلاد حیدری26 اردیبهشت 14003 خواندن این مطلب 4 دقیقه زمان میبرد

شاید برای شماهم پیش آمده با دیدن یک اثر هنری همچون یک تابلوی نقاشی، شنیدن موسیقی و یا دیدن یک فیلم تحت تاثیر قرار بگیرید. ذات هنر غلیان احساسات درونی انسان است. در واقع هنرمند از احساسات درونی خود الهام گرفته و بر دیگران تاثیر میگذارد. از نگاه ارسطو هنر در هفت دسته جای میگیرد. در این مقاله سعی داریم تا هنر و انواع آن را به شما معرفی کنیم.

هنرهای هفتگانه (اینفوگرافی)

هنر چیست؟

واژهٔ هنر در زبان سانسکریت، ترکیبی از دو کلمه سو به معنی نیک و نر یا نره به معنای زن و مرد است. در زبان اوستایی حروف “سین”به*”ها” تبدیل شده و واژه هونر ایجاد گشته است که در زبان پهلوی یا فارسی میانه به شکل امروزی (هنر) درآمده است که به معنای انسان کامل و فرزانه است.

هنر آفرینش انسان است. به توان ، اثر و کاری که از تصور و آفرینش انسان شکل یافته است، هنر می گویند. امر هنری الزاما با زیبایی همراه نیست یا زیبایی شناسی یکتایی ندارد ولی همواره با خلاقیت انسان همراه است.

هنر خوب صحبت کردن با افراد مختلف: نکات کاربردی

همچنین در ویکی پدیا هنر این چنین تعریف شده است: هنر یا تِکنِس (به یونانی: Τέχνες) مجموعه‌ای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که برای اثرگذاری بر احساسات و هوش انسانی یا به‌منظور انتقال یک معنا یا مفهوم، خلق می‌شود. همچنین می‌توان گفت هنر توانایی و مهارت خلق زیبایی است.

هنرهای هفت گانه

هنر اول: موسیقی

انسان‌ها در مناطق گرم و سرد و نی‌زار زندگی می‌کردند، هنگامیکه بادی می‌وزید از بالای نی‌ها صدای خوشایندی می‌شنیدند و بدین ترتیب متوجه استفاده از نی‌ها بدین منظور شدند. به همین صورت بشر در آن دوران برای نخستین بار از نی، آلت موسیقی ساخت.

طبق اسناد تاریخی سازهای موسیقی در تمدن های اولیه مشاهده شد. بنابراین میتوان این چنین گفت این هنر سابقه ای به قدمت تاریخ تمدن دارد.

موسقی در واقع هنر ترکیب صدا و سکوت، زیر و بم، ریتم و کلام است که نشانی از احساسات درونی دارد.

با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

نوازندگی، خوانندگی و آهنگسازی جزئی از این هنر والا هستند و هرکدام بخش های مختلفی را به خود اختصاص میدهد.

هنر دوم: حرکات نمایشی

اصطلاح «هنرهای نمایشی» برای اولین بار در سال 1711 در زبان انگلیسی برای مجموعه‌ای از هنرهای دیداری متکی به بازیگر مورد استفاده قرار گرفت.

هنرهای نمایشی شامل: انواع رقص، شعبده‌بازی و تردستی، آوازخوانی، نمایش‌های سیرک (بندبازی، معرکه گیری، کار با حیوانات و نمایش‌های پهلوانی) و سایر هنرهای مشابه است.

شروع این هنر را میتوان به قرن 6 قبل از میلاد نسبت داد، نمایش‌های تراژدی و شادی‌نامه که ریشه در آئین‌های مذهبی یونان باستان داشتند را میتوان شروع این هنر دانست و بعدها در روم باستان مبارزات گلادیاتورها در تئاترهای روم شکل دیگری به این هنر داد. اما امروز این هنر به شکل رقص، اپرا و سیرک درآمده است.

هنر سوم: هنرهای ترسیمی

هنرهای تجسمی که به آن گاهی هنرهای بصری یا دیداری نیز گفته می‌شود آن گروه از هنرهای مبتنی بر طرح است که مشخصا حس بینایی مخاطب را تحت تاثیر قرار می‌دهند. هنرهایی هچون؛ نقاشی، خوشنویسی، مجسمه‌سازی، طراحی، عکاسی، گرافیک، طراحی صنعتی، معماری و طراحی داخلی و همچنین هنرهای مشتق از آن‌ها از این دسته اند.

در واقع این دسته از هنر را میتوان جز هنرهای دوبعدی دانست، به عبارت دیگر هنری است که بر روی یک صفحه دوبعدی همچون صفحهف تابلو و یا دیوار خلق میشود.

44 مهارت که هر کسی باید بلد باشد

هنر چهارم: هنرهای تجسمی

هنرهای تجسمی که با عنوان هنرهای بصری یاد می‌شوند، هنرهای مبتنی بر حس بینایی مانند نقاشی، مجسمه‌سازی، طراحی، طراحی محصول، چاپ دستی، عکاسی، گرافیک، طراحی صنعتی، سرامیک، صنایع دستی (نه هنرهای سنتی)، ویدئو، فیلمسازی، معماری و طراحی داخلی است. اما برخی از این دسته از فعالیت های هنری در دسته های دیگر جای میگرند بنابراین میتوان این چنین گفت هنر چهارم بسیار گسترده است. همچنین هنرهای تجسمی شامل گروه دیگری با عنوان هنرهای کاربردی مانند طراحی صنعتی، طراحی گرافیک، طراحی مد، طراحی داخلی و هنر تزئینی می‌شود.

هنر پنجم: ادبیات

هنر پنجم را میتوان معرف فرهنگ، آرمان ها و تفکرات یک جامعه دانست. به طور کلی ادبیات عبارت است از آن‌گونه سخنانی که از حدّ سخنان عادی، برتر و والاتر بوده ‌است و مردم، آن سخنان را در میان خود، ضبط و نقل کرده‌اند و از خواندن و شنیدن آن‌ها دگرگون گشته و احساس غم، شادی یا لذّت کرده‌اند.

در معنای لغوی کارشناسان حوزه ادبی جهان، ادبیات را “دانش فرهنگی” ترجمه کرده اند. هنرهایی همچون نویسندگی، شعر، داستان، سفرنامه، فیلمنامه و بسیاری از مشتقات دیگر در این زمینه از هنر را می توان جزئی از هنر ادبیاتی نامید.

بهترین کارها در منزل برای خانم ها (کسب درآمد در عین یادگیری یک هنر)

هنر ششم: هنرهای نمایشی

هنرهای نمایشی شکلی از هنر است که برخلاف سایر هنرها، هنرمند در آن با استفاده از بدن و فیزیکِ خود در وهلهٔ نخست و سپس بهره‌گیری از امکانات دیگر به خلق هنر خود می‌پردازد. هنر دوم (رقص و حرکات نمایشی) و هنر ششم (تئاتر و هنرهای نمایشی) شباهت‌هایی به هم دارند و در عین حال با هم متفاوت هستند.

هنرهای نمایشی شامل: تئاتر اپرا، (اجرای زنده و عروسکی)، داستان‌گویی، تعزیه خوانی و سایر هنرهای مشابه است.

هنر هفتم: سینما

سینما در اصل واژه‌ای است یونانی به معنای حرکت، اما در اصطلاح، سینما، هنر و فنی است که به کمک یک سری تصاویر متحرک، پیامی را به مخاطب خود که همان تماشا گر است منتقل می‌کند. گالری لیلیت در این بخش به هنر هفتم یعنی سینما می‌پردازد.

منبع مطلب : honarfardi.com